چرا حضرت زینب (سلام الله علیها)با آن همه مصیبتی که در کربلا وجود داشت فرمودند "ما رایت الا جمیلا"چیزی جز زیبایی ندیدم؟

حادثه عاشورا دو صفحه دارد :یک صفحه سفید ونورانی ویک صفحه تاریک وظلمانی .

اما صفحه سیاهش از آن نظر تاریک وسیاه است که در آن فقط جنایت وپستی میبینیم .از این نظر داستان کربلا یک داستان جنایی وغم بار است.در این صفحه از کریلا کشتن بی گناه میبینیم ،کشتن شیرخوار میبینیم,کشتن جوان میبینیم ,اسب بربدن مرده تاختن میبینیم,آب ندادن به یک انسان میبینینم,زن وبچه راشلاق زدن میبینیم و....قهرمانان این داستان جنایی جنایتکارانی ازقبیل یزیدبن معاویه ,عبیدالله ابن زیاد,عمربن سعدوشمربن ذی الجوشن است لذا وقتی که صفحه سیاه این تاریخ را نگاه میکنیم فقط جنایت وبدی میبینیم.

اما در صفحه دیگر ,بک داستان حماسی وعارفانه زیبا میبینیم.در اینجا قهرمانان عوض میشوند .آنها عبارتند از:حسین علیه السلام,  زینب علیها سلام,عباس ابن علی علیه السلام,علی ابن حسین علیه السلام, مسلم ابن عقیل و....در این صفحه هر چه میبینیم تحکل است وصلابت وغیرت وشهادت.در اینجا دیگر جنایت نیست بلکه حماسه است ؛افتخار ونورانیت است ؛تجلی حقیقت وانسانیت است.

کربلا نشان داد که انسان تا کجا میتواند او بگیرد ودر معبود خویش فانی شود.امام حسین علیه السلام در اخرین لحظات در قتلگاه اینچنین زمزمه کرد: «خدایا راضی به قضای توام ودر برابر امر تو تسلیمم وهیچ معبودی جز تو نیست.

با این نگاه به عاشورا همه آن حوادث تلخ,شیرین وزیبا بود چرا که آثار بسیار بزرگی به سود اسلام داشت.آنچه در کربلا اتفاق افتاد به یک مکتب ضد ظلم ودفاع از حق درتمام طول تاریخ تبدیل شد وبه انسانها درس آزادگی ,وفا ,ایمان ,شجاعت وشهادت طلبی آموخت.

حضرت زینب سلام الله  علیها قهرمان وعارفی بود که همه اینها رامیدانست وبه همین دلیل فرمود :ما رایت الا جمیلا.