- ۱ نظر
- ۲۱ فروردين ۹۹ ، ۱۱:۲۲
دلیل برخاستن و دست بر سر گذاشتن، دو روایت زیر است:
1. در روایت معروف دعبل خزاعى شاعر اهل بیت (علیهم السلام)، آمده است که وقتى قصیده مشهوری را خدمت امام على بن موسى الرضا (علیه السلام) مى خواند، هنگامى که به این بیت رسید:
خروج امام لامحالة خارج یقوم على اسم اللّه والبرکات
ترجمه: ظهور امام (عج) قطعی است که ظهورش با نام خداوند و همراه با خیر و برکات است.
امام رضا (علیه السلام) دست بر سر نهاد و به عنوان احترام برخاست و از خداوند متعال فرج حضرت ولى عصر (عج) را در خواست نمود.
2. در روایت دیگری آمده است که: از امام صادق(علیه السلام) سؤال شد که چرا به هنگام شنیدن نام «قائم» بر می خیزیم؟ فرمود: براى آن حضرت، غیبت طولانى است و این لقب یادآور دولت حقۀ آن حضرت و ابراز تأسف بر غربت او است. لذا آن حضرت از شدّت محبت و مرحمتى که به دوستانش دارد، به هر کسى که حضرتش را با این لقب یاد کند، نگاه محبت آمیز میکند. از تجلیل و تعظیم آن حضرت است که هر بنده خاضعى در مقابل صاحب (عصر) خود، هنگامى که مولاى بزرگوارش به سوى او بنگرد از جاى برخیزد، پس باید برخیزد و تعجیل در امر فرج مولایش را از خداوند منان مسئلت بنماید.
در مورد مسجد سهله باید گفت: اگر چه مرسوم است که شیعیان در شب چهارشنبه به آن مسجد میروند، ولی در این زمینه، روایتی صریح در دسترس ما نیست. البته سید ابن طاووس چنین سفارش کردهاند: «چون خواستی به مسجد سهله وارد شوی، بهتر است که بین مغرب و عشای شب چهارشنبه جهت عبادت وارد مسجد شوی؛ زیرا این شب در بین شبهای دیگر با فضیلتتر است. این احتمال قوی وجود دارد که این اندیشمند بزرگ، بافضیلت بودن شب چهارشنبه برای زیارت مسجد سهله را از روایتی استنباط کرده باشد که اکنون در دسترس ما نیست.
اما در مورد مسجد جمکران باید گفت، با توجه به انتساب آن به حضرت ولی عصر(عج)، این مسجد شباهتهایی با مسجد سهله داشته و از اینرو مورد توجه شیعیان است.
اگرچه این مسجد در طول سال مورد توجه مردم است، اما شبهای چهارشنبه، جمعیت بیشتری برای عبادت به آنجا میآیند که شاید یک دلیلش همان گزارشی باشد که سید بن طاوس در مورد فضیلت شب چهارشنبه بیان کرده است.
دلیل دیگری که میتوان در نظر گرفت، گزارشی است که در مورد ساخت مسجد جمکران وجود دارد:
دستور امام غایب(عج) به حسن بن مُثله جمکرانی، برای ساختن مسجد مقدس جمکران که در شب سه شنبه هفدهم رمضان سال 393 قمری صادر شد. در ضمن این دستور توصیهای نیز وجود داشت: نکته مهمی وجود دارد: «یک بُز را از گله جعفر کاشانیِ چوپان باید با پول مردم این روستا بخر و اگر اهالی آنجا پول خرید این بُز را به تو دادند که چه بهتر، وگرنه از پول خودت آنرا بخر و به همین مکان بیاور و در فردا شب(شب چهارشنبه) آنرا ذبح کن و گوشتش را در روز چهارشنبه هجدهم ماه مبارک رمضان به بیماران و کسانی که درد شدیدی دارند انفاق نما و خداوند نیز همه آنان را شفا میدهد».
شاید عنایت امام زمان(علیه السلام) به شب و روز چهارشنبه باعث شده است که مردم در این زمان بیشتر برای عبادت به این مسجد بیایند.
منبع: پرسشگران ـ سایت نسل جوان
اگر منظور از معلوم نبودن، عدم شناخت امام باشد، به نظر میرسد حدیث معروف پیامبر(صل الله وعلیه وآله وسلم): «هر کس بمیرد در حالیکه امامش را نشناخته باشد، بر مرگ جاهلیت مرده است»؛ ضرورت شناخت امام و ضررهای ناشی از نشناختن امام را به خوبی تبیین میکند که جامعه اسلامی بدون امام با جامعه جاهلیت و بیدینی مساوی است.
اما اگر مقصود از معلوم نبودن، آشکار نبودن و غیبت باشد؛ بر اساس روایات پیامبر(صل الله علیه وآله وسلم) و اهلبیت(علیهم السلام) که فرمودند: «فایده امام در زمان غیبت مانند فایده آفتاب پشت ابر است»؛میتوان گفت هر چند مردم در دوره غیبت از بسیاری از برکات وجودی امام بهرهمند هستند، ولی در عین حال جامعه در زمان غیبت از مهمترین اثر حضور امام، یعنی اداره مستقیم و مشهود امور دنیا و آخرت افراد جامعه توسط معصوم و مدیریت سیاسی و فرهنگی جامعه توسط شخصی که از نظر علمی و عملی دچار اشتباه نمیگردد، محروم هستند گرچه تمام آنچه میگذرد، حتی در زمان غیبت از منظر حضرتشان مخفی نیست.
شاگرد: استاد، چکار کنم که خواب امام زمان(عج) رو ببینم؟
استاد: شب یک غذای شور بخور،آب نخور و بخواب. شاگرد دستور استاد رو اجرا کرد و برگشت.
شاگرد: استاد دیشب دائم خواب آب میدیدم! خواب دیدم بر لب چاهی دارم آب مینوشم،کنار نهر آبی در حال خوردن آب هستم! در ساحل رودخانه ای مشغول...!
استاد فرمود: تشنه آب بودی خواب آب دیدی؛ تشنه امام زمان(عج) بشو تا خواب امام زمان(عج) ببینی...!
این هفته هم گذشت تو اما نیامدی
خورشید خانواده ی زهرا نیامدی
از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها
ای آخرین مسافردنیا نیامدی
صبحی کنار جاده تو را منتظر شدیم
"آمد غروب،رفت وتوآقا نیامدی"
امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟
آقای من ! اگر زد وفردا نیامدی
غیبت بهانه ای است که پاکیزه تر شویم
تا روبرویمان نشدی ، تا نیامدی!
ظهورگل نرگس صلوات
ای آنکه در نگاهت حجمی زنور داری
کی از مسیر کوچه قصد عبور داری؟
چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابی
ای آنکه در حجابت دریای نور داری
من غرق در گناهم، کی می کنی نگاهم؟
برعکس چشمهایم چشمی صبور داری
از پرده ها برون شد، سوز نهانی ما
کوک است ساز دلها، کی میل شور داری؟
در خواب دیده بودم، یک شب فروغ رویت
کی در سرای چشمم، قصد ظهور داری؟